podrzut — m IV, D. u, Ms. podrzutucie; lm M. y 1. «szybki, nagły ruch, rzut czegoś (kogoś) wzwyż, ku górze; podrzucenie» Podrzuty piłki. Podrzuty samochodu. 2. sport. «konkurencja dwuboju olimpijskiego w podnoszeniu ciężarów» … Słownik języka polskiego
podnoszenie — n I rzecz. od podnosić ∆ Podnoszenie ciężarów «dyscyplina sportowa polegająca na unoszeniu oburącz ponad głowę metalowej sztangi, na którą nakłada się krążki różnej wagi; w dwuboju olimpijskim obejmująca rwanie i podrzut» ∆ Podnoszenie oczek… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
zamachowy — 1. «wiążący się z zamachem na kogoś, na coś» Akcja zamachowa. 2. sport. «wykonywany, połączony z zamachem zamachnięciem się» Chwyt zamachowy. Podrzut, rzut zamachowy. Cios zamachowy (w boksie). ∆ techn. Koło zamachowe «koło o dużej bezwładności,… … Słownik języka polskiego
spalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, spalićlę, spalićli, spalićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
